kanino ka mas close? kay mom or dad?

[angelo]

ok lng kuya gel, sakto naman ung description mo eh.. lahat ng negative na pwd mong itawag sa isang tao nasa kanya na.. wala na akong pakialam sa taong un.

ok. mahirap din talaga mapagsama pa kapag malaki na yung gap.

Prince Pao, i hope in the long run you'll find forgiveness in your heart...

kami ng mga kapatid ko super close sa mommy ko pero sa daddy ko wala talagang connection... disciplinarian kasi masyado yung tatay ko... so nung time na bata pa kami, sobra cyang mamalo... maski simpleng pagkakamali lagot ka na agad... pag ginagawa nya yun galit na galit kami sa kanya... tapos yung mom ko the exact opposite... pag may kasalanan ka ang gagawin nya lang kakausapin ka nya sa room... heart to heart talk... sa pag-uusap nyo sobrang mari-realize mo yung pagkakamali mo... makokonsensya ka pa... may times na both of you will end up crying...  so parang ang naging effect sakin hindi ko na uulitin yung nagawa ko kasi nahihiya nako sa mom ko and ayoko na cyang nakikitang umiiyak because of me...

pero ngayon that i'm 20+ already medyo nasa process nako ng pagpapatawad... i agree with angelo na mahirap na talaga mapagsama kung malaki na yung gap... hindi man ako maging ganun ka-close sa daddy ko, at least ngayon hindi na ganun kalaki yung hatred ko for him...  mahirap din kasi dalhin sa sarili yung ganung feeling... and now i try to look more on the positive side.... kung hindi rin siguro naging disciplinarian yung tatay ko samin hindi kami lalaking may respeto at takot sa magulang...

i could not agree with you more!

we almost have the same story. nakiki-close lang kaming magkakapatid sa tatay namin kapag may kailangan kami like pambayad ng tuition, pambili ng mga kung ano-anong gamit etc. pero when it comes to emotional attachment and family bonding, sobrang wala. kinakahiya pa paminsan na tatay namin siya. nawala na kasi yung loob namin sa kanya dahil isang disciplinarian din siya. at mabagsik magbigay ng punishment. umabot pa sa time na makaluma siya at yung pinapalo ng sinturon naranasan ko rin. tapos pinapahiya pa kami sa harap ng mga pinsan and friends. never namin naunawaan yung ugali niya. nakikita ko na mahirap talaga mag-bridge ng gap kahit may effort ka. sometimes inisip ko na rin na kunin na lang siya ni Lord. there are still parts of you na hindi mo talaga matanggap yung presence niya.

but then yung effort to close in on the gap nagmumula lang talaga sa understanding. sinusubukan mong intindihin kung bakit niya ginagawa yung mga ginagawa niya. nag-phi-philosophize kung baga.. hahaha naisip ko rin nga baka pariwarang bata lang ako at baka hindi naka-graduate. napalapit din kasi ako sa mga taong "napabayaan". kaya marami rin talagang bagay na masasabi kong natutunan ko pa the hard  way kesa kung na-value ko yung pagpapangaral ng tatay ko.

just try to make the most out of it. lahat naman daw ng tao may kabutihan. makikita rin natin yun. 

[Prince Pao]

salamat sa mga payo ninyo.. i get wat u mean..

pero sa araw-araw na nakikita namin siya lalo kaming nandidiri at naiinis. sana ituloy na niya ung paglayas niya para maging peaceful nang tuluyan ung buhay namin ni mum and sis.. kasi sa tanang buhay namin ni sis walang emotional attachment talaga, di talaga marunong maging isang ama. matatahimik lng talaga kami ng kapatid ko wag wala na siya dito. We just don't care anymore.. Enough na si mum para sa amin..

[angelo]

if you say so...
well make the most out of what you got na lang din...

[Prince Pao]

balang araw cguro mababawasan ang tigas ng puso namin.. thanx for sharing ha. may nakuha din akong lesson galing sa inyo

[angelo]

balang araw cguro mababawasan ang tigas ng puso namin.. thanx for sharing ha. may nakuha din akong lesson galing sa inyo

balang araw = time can heal everything.

[gslide]

balang araw cguro mababawasan ang tigas ng puso namin.. thanx for sharing ha. may nakuha din akong lesson galing sa inyo

sabi nila mamimiss mo ang tao pag ala na cya sau.

sana wag mung hintayin un. na huli na ang lahat..........payo lng poh peace^_^

[angelo]

balang araw cguro mababawasan ang tigas ng puso namin.. thanx for sharing ha. may nakuha din akong lesson galing sa inyo

sabi nila mamimiss mo ang tao pag ala na cya sau.

sana wag mung hintayin un. na huli na ang lahat..........payo lng poh peace^_^

kaya naniniwala ako sa kasabihang "nasa huli ang pagsisisi"

[MaRfZ]

isa lng msasabi...

GRABE! hehe...

mmya ko na bbsahin e2ng thread na ito.. ang haba ng mga post.. hehe..

kpag antok na d2... bsahin ko lahat yan... 

[gslide]

ok lng kuya gel, sakto naman ung description mo eh.. lahat ng negative na pwd mong itawag sa isang tao nasa kanya na.. wala na akong pakialam sa taong un.

ok. mahirap din talaga mapagsama pa kapag malaki na yung gap.

Prince Pao, i hope in the long run you'll find forgiveness in your heart...

kami ng mga kapatid ko super close sa mommy ko pero sa daddy ko wala talagang connection... disciplinarian kasi masyado yung tatay ko... so nung time na bata pa kami, sobra cyang mamalo... maski simpleng pagkakamali lagot ka na agad... pag ginagawa nya yun galit na galit kami sa kanya... tapos yung mom ko the exact opposite... pag may kasalanan ka ang gagawin nya lang kakausapin ka nya sa room... heart to heart talk... sa pag-uusap nyo sobrang mari-realize mo yung pagkakamali mo... makokonsensya ka pa... may times na both of you will end up crying...  so parang ang naging effect sakin hindi ko na uulitin yung nagawa ko kasi nahihiya nako sa mom ko and ayoko na cyang nakikitang umiiyak because of me...

pero ngayon that i'm 20+ already medyo nasa process nako ng pagpapatawad... i agree with angelo na mahirap na talaga mapagsama kung malaki na yung gap... hindi man ako maging ganun ka-close sa daddy ko, at least ngayon hindi na ganun kalaki yung hatred ko for him...  mahirap din kasi dalhin sa sarili yung ganung feeling... and now i try to look more on the positive side.... kung hindi rin siguro naging disciplinarian yung tatay ko samin hindi kami lalaking may respeto at takot sa magulang...

i could not agree with you more!

we almost have the same story. nakiki-close lang kaming magkakapatid sa tatay namin kapag may kailangan kami like pambayad ng tuition, pambili ng mga kung ano-anong gamit etc. pero when it comes to emotional attachment and family bonding, sobrang wala. kinakahiya pa paminsan na tatay namin siya. nawala na kasi yung loob namin sa kanya dahil isang disciplinarian din siya. at mabagsik magbigay ng punishment. umabot pa sa time na makaluma siya at yung pinapalo ng sinturon naranasan ko rin. tapos pinapahiya pa kami sa harap ng mga pinsan and friends. never namin naunawaan yung ugali niya. nakikita ko na mahirap talaga mag-bridge ng gap kahit may effort ka. sometimes inisip ko na rin na kunin na lang siya ni Lord. there are still parts of you na hindi mo talaga matanggap yung presence niya.

but then yung effort to close in on the gap nagmumula lang talaga sa understanding. sinusubukan mong intindihin kung bakit niya ginagawa yung mga ginagawa niya. nag-phi-philosophize kung baga.. hahaha naisip ko rin nga baka pariwarang bata lang ako at baka hindi naka-graduate. napalapit din kasi ako sa mga taong "napabayaan". kaya marami rin talagang bagay na masasabi kong natutunan ko pa the hard  way kesa kung na-value ko yung pagpapangaral ng tatay ko.

just try to make the most out of it. lahat naman daw ng tao may kabutihan. makikita rin natin yun. 

ganyan rin kami buti nlng na christian c papa naayos ni LORD haleluya!!!

[angelo]

isa lng msasabi...

GRABE! hehe...

mmya ko na bbsahin e2ng thread na ito.. ang haba ng mga post.. hehe..

kpag antok na d2... bsahin ko lahat yan... 

para ngang MMK na. basahin mo at bigay ka rin ng inputs!

[MaRfZ]

@ gslide

that's go0d to here that!  

[MaRfZ]

isa lng msasabi...

GRABE! hehe...

mmya ko na bbsahin e2ng thread na ito.. ang haba ng mga post.. hehe..

kpag antok na d2... bsahin ko lahat yan... 

para ngang MMK na. basahin mo at bigay ka rin ng inputs!

mya mya na gels.. reply muna ko sa ibang post

grabe daming post... nag daan lng weekend..   

[angelo]

ok lng kuya gel, sakto naman ung description mo eh.. lahat ng negative na pwd mong itawag sa isang tao nasa kanya na.. wala na akong pakialam sa taong un.

ok. mahirap din talaga mapagsama pa kapag malaki na yung gap.

Prince Pao, i hope in the long run you'll find forgiveness in your heart...

kami ng mga kapatid ko super close sa mommy ko pero sa daddy ko wala talagang connection... disciplinarian kasi masyado yung tatay ko... so nung time na bata pa kami, sobra cyang mamalo... maski simpleng pagkakamali lagot ka na agad... pag ginagawa nya yun galit na galit kami sa kanya... tapos yung mom ko the exact opposite... pag may kasalanan ka ang gagawin nya lang kakausapin ka nya sa room... heart to heart talk... sa pag-uusap nyo sobrang mari-realize mo yung pagkakamali mo... makokonsensya ka pa... may times na both of you will end up crying...  so parang ang naging effect sakin hindi ko na uulitin yung nagawa ko kasi nahihiya nako sa mom ko and ayoko na cyang nakikitang umiiyak because of me...

pero ngayon that i'm 20+ already medyo nasa process nako ng pagpapatawad... i agree with angelo na mahirap na talaga mapagsama kung malaki na yung gap... hindi man ako maging ganun ka-close sa daddy ko, at least ngayon hindi na ganun kalaki yung hatred ko for him...  mahirap din kasi dalhin sa sarili yung ganung feeling... and now i try to look more on the positive side.... kung hindi rin siguro naging disciplinarian yung tatay ko samin hindi kami lalaking may respeto at takot sa magulang...

i could not agree with you more!

we almost have the same story. nakiki-close lang kaming magkakapatid sa tatay namin kapag may kailangan kami like pambayad ng tuition, pambili ng mga kung ano-anong gamit etc. pero when it comes to emotional attachment and family bonding, sobrang wala. kinakahiya pa paminsan na tatay namin siya. nawala na kasi yung loob namin sa kanya dahil isang disciplinarian din siya. at mabagsik magbigay ng punishment. umabot pa sa time na makaluma siya at yung pinapalo ng sinturon naranasan ko rin. tapos pinapahiya pa kami sa harap ng mga pinsan and friends. never namin naunawaan yung ugali niya. nakikita ko na mahirap talaga mag-bridge ng gap kahit may effort ka. sometimes inisip ko na rin na kunin na lang siya ni Lord. there are still parts of you na hindi mo talaga matanggap yung presence niya.

but then yung effort to close in on the gap nagmumula lang talaga sa understanding. sinusubukan mong intindihin kung bakit niya ginagawa yung mga ginagawa niya. nag-phi-philosophize kung baga.. hahaha naisip ko rin nga baka pariwarang bata lang ako at baka hindi naka-graduate. napalapit din kasi ako sa mga taong "napabayaan". kaya marami rin talagang bagay na masasabi kong natutunan ko pa the hard  way kesa kung na-value ko yung pagpapangaral ng tatay ko.

just try to make the most out of it. lahat naman daw ng tao may kabutihan. makikita rin natin yun. 

ganyan rin kami buti nlng na christian c papa naayos ni LORD haleluya!!!

buti naman ganyan. nalalapit kay Lord. ano yung na-Christian? as in convert ba siya?

[angelo]

isa lng msasabi...

GRABE! hehe...

mmya ko na bbsahin e2ng thread na ito.. ang haba ng mga post.. hehe..

kpag antok na d2... bsahin ko lahat yan... 

para ngang MMK na. basahin mo at bigay ka rin ng inputs!

mya mya na gels.. reply muna ko sa ibang post

grabe daming post... nag daan lng weekend..   

sige sige! post na lang ng mga on-topic. bagong pag-aayos na naman ni bossing Chris kasi na maging on-topic lahat ng posts. 

[gslide]

ok lng kuya gel, sakto naman ung description mo eh.. lahat ng negative na pwd mong itawag sa isang tao nasa kanya na.. wala na akong pakialam sa taong un.

ok. mahirap din talaga mapagsama pa kapag malaki na yung gap.

Prince Pao, i hope in the long run you'll find forgiveness in your heart...

kami ng mga kapatid ko super close sa mommy ko pero sa daddy ko wala talagang connection... disciplinarian kasi masyado yung tatay ko... so nung time na bata pa kami, sobra cyang mamalo... maski simpleng pagkakamali lagot ka na agad... pag ginagawa nya yun galit na galit kami sa kanya... tapos yung mom ko the exact opposite... pag may kasalanan ka ang gagawin nya lang kakausapin ka nya sa room... heart to heart talk... sa pag-uusap nyo sobrang mari-realize mo yung pagkakamali mo... makokonsensya ka pa... may times na both of you will end up crying...  so parang ang naging effect sakin hindi ko na uulitin yung nagawa ko kasi nahihiya nako sa mom ko and ayoko na cyang nakikitang umiiyak because of me...

pero ngayon that i'm 20+ already medyo nasa process nako ng pagpapatawad... i agree with angelo na mahirap na talaga mapagsama kung malaki na yung gap... hindi man ako maging ganun ka-close sa daddy ko, at least ngayon hindi na ganun kalaki yung hatred ko for him...  mahirap din kasi dalhin sa sarili yung ganung feeling... and now i try to look more on the positive side.... kung hindi rin siguro naging disciplinarian yung tatay ko samin hindi kami lalaking may respeto at takot sa magulang...

i could not agree with you more!

we almost have the same story. nakiki-close lang kaming magkakapatid sa tatay namin kapag may kailangan kami like pambayad ng tuition, pambili ng mga kung ano-anong gamit etc. pero when it comes to emotional attachment and family bonding, sobrang wala. kinakahiya pa paminsan na tatay namin siya. nawala na kasi yung loob namin sa kanya dahil isang disciplinarian din siya. at mabagsik magbigay ng punishment. umabot pa sa time na makaluma siya at yung pinapalo ng sinturon naranasan ko rin. tapos pinapahiya pa kami sa harap ng mga pinsan and friends. never namin naunawaan yung ugali niya. nakikita ko na mahirap talaga mag-bridge ng gap kahit may effort ka. sometimes inisip ko na rin na kunin na lang siya ni Lord. there are still parts of you na hindi mo talaga matanggap yung presence niya.

but then yung effort to close in on the gap nagmumula lang talaga sa understanding. sinusubukan mong intindihin kung bakit niya ginagawa yung mga ginagawa niya. nag-phi-philosophize kung baga.. hahaha naisip ko rin nga baka pariwarang bata lang ako at baka hindi naka-graduate. napalapit din kasi ako sa mga taong "napabayaan". kaya marami rin talagang bagay na masasabi kong natutunan ko pa the hard  way kesa kung na-value ko yung pagpapangaral ng tatay ko.

just try to make the most out of it. lahat naman daw ng tao may kabutihan. makikita rin natin yun. 

ganyan rin kami buti nlng na christian c papa naayos ni LORD haleluya!!!

buti naman ganyan. nalalapit kay Lord. ano yung na-Christian? as in convert ba siya?

uu dating kaming catholic ngaun born A. Christian ok nman daming nabago sa buhay nmin prang lahat nga eh. may close kna kay lord  wahahah